Collegamenti :: Poeti di Romagna
Tonina Facciani  

Tonina Facciani (Careste (Sarsina))

Tonina Facciani

Tonina Facciani

Le vene del cuore

E' becc' di Tonina Facciani

E' bichjér de' mi bà di Tonina Facciani

Tonina Facciani

tonina 2-page-001

Tonina Facciani su Radio Emilia-Romagna
Inserito da Maurizio Balestra
il 16/03/2011 - 16:00

Visitato : 554 volte
Visita questo sito
Tonino Guerra  

Tonino Guerra (Santarcangelo di Romagna, 16 marzo 1920)

Associazione Tonino Guerra - sito ufficiale

Tonino Guerra - I bu

Tonino Guerra - Wikipedia

La poesia e lo spirito

Tonino Guerra e Federico Fellini

Qualcosa su di me

Tonino Guerra


Clicca per guardare il video



Clicca per guardare il video



I sacriféizi

Se mè ò studié
l'è stè par la mi ma,
ch'la fa una cròusa invéci de su nóm.

S'a cnòss tótt al zità
ch'u i è in chèva e' mònd,
l'è stè par la mi ma, ch'la n'à viazè.

E ir a l'ò purtèda t'un cafè

a fè du pas, ch'la n' vàid bèla piò lómm.
- Mitéiv disdài. Csa vléiv! Vléiv un bignè?

I scarabócc

Quést l'è al murài
e quést l'è i scarabócc
ch'a féva da burdèl
se calzinàz,
da mén da ch'ò tachè
andè dri me braz
par fè una réiga lònga
e quèlch invrócc.

Quést l'è al murài
e quést l'è i scarabócc.

La mi dona

Ma la mi dòna u i pis e’ mi sti bló
e quant che vén la dmènga a zirch da mètme
ch’ò bsògn da fè fighéura un pó énca mè.
Ma la mi dòna u i va i mi módi ad fè
s’a scòrr, s’a mòv un braz,
s’a dégh qualcosa fórt drèinta un cafè.
Ma la mi dòna u i pis a la su vòlta,
s’andém a lèt sla vòia ad divertèis,
ch’a n séa un fugh ad paia a fè iniquèl.

I bu

Andè a di acsè mi bu ch' i vaga véa,
che quèl chi à fat i à fat,
che adèss u s'èra préima se tratòur.

E' pianz e' cór ma tótt, ènca mu mè,
avdài ch'i à lavurè dal mièri d'an
e adès i à d'andè véa a tèsta basa
dri ma la córda lònga de mazèl.

L'orto di Liseo in settembre
Dalla raccolta “L’òrt ad liséo”

Setémbar

U i è stè di temporèl
ch’i à céus l’instèda e Liséo
u s’è mèss datònda e’ còl una siarpina ‘d lèna.
A mità ‘d setémbar u s’è arvést e’ sòul
e léu l’a decéis da infilé dal bòci svòiti
tl’òrt, a tèsta d’inzò
tra mèz i sintìr di fasulòin
fina che ‘d fura un restéva
quatar dàidi, gnénca. Apéna la tòpa
la sintéva che i su segnèl,
te schéur dla tèra, i rimbalzéva indrì
piò grénd, pròima la s’è férma
e pu la s’è mèssa a rinculé fina ch’la è scapa.

La à ziràt dis dè sla sponda de Marèccia
e davènti e’ prè dla zlòina.
Tl’òrt la s’è fata vòiva da sècch
s’un ghirighoro ad strèdi ch’al ziréva
datònda mal bòci e la butéva pr’aria i fasuléin.
Alòura Liseo u s’è mess ad aspitèla
s’un bastòun ch’l’éva la péunta agòzza
par infilzéla. Di dè u i zcuréva:
“Vén fura s’t é curàg, fat avdài, vigliàca!”
E intént e’ paséva al stmèni e léu e’ stéva in guèrdia.
Dal vòlti u s’alzéva da sècch e l’instichéva
e’ bastòun purséa, dròinta e ‘d fura dl’òrt
par avdài s’u la ciapéva d’inzècch
e la tòpa in chi mumént l’era tòtta la tèra.
U i parléva sotavòusa par fèi capòi che léu
l’éva una vòita mal spali ch’la n finòiva mai
e u n’éva paéura gnénca de Padretéran.
L’à cmòinz a racuntè ad cla vòlta da burdèl
te méllanovzént e òng che badéva dò pigri
ch’al durméva sòtta un èlbar e l’è arivat te zil
una ròba tònda ch’la féva una bòba de dièval.

Una vècia la à tach a sunè al campèni
ch’l’era e’ segnèl dla foin de mònd
e sta nòvvla la rasentéva i chèmp
s’un’òmbra giaza ch’la sguiléva
dròinta la vala sòura la zénta
ch’la stéva d’inznòc e a tèsta basa.
Dop u s’è savéu che ma sta pala i l’éva numinè “e’ dirigébal”
e bsugnéva stéi dalòngh si furminènt,
che féva una fiambèda
cumé se fòss agli èli d’una farfala se fugh.


Settembre

Ci sono stati dei temporali che hanno spento l’estate e Eliseo si è messo attorno al collo una sciarpetta di lana. A metà settembre si è rivisto il sole e lui ha deciso di infilare delle bottiglie vuote nell’orto, a testa in giù in mezzo ai sentieri dei fagiolini, fintanto che fuori ne restavano quattro dita, neanche. Appena la talpa si è accorta che i suoi segnali nel buio della terra rimbalzavano indietro più grandi, prima di tutto si è fermata poi si è messa a rinculare fino al’uscita.
Ha girato dieci giorni sulla sponda del Marecchia e davanti al prato della celletta.
Nell’orto si è rivista all’improvviso con un ghirigoro di strade che giravano attorno alle bottiglie, buttando all’aria i fagiolini. Allora Eliseo si è messo ad aspettarla con un bastone che aveva la punta aguzza per infilzarla. Certi giorni le parlava: “Vieni fuori, se hai il coraggio, fatti vedere, vigliacca!” Intanto passavano le settimane e lui stava in guardia.
A volte si alzava di scatto e conficcava il bastone all’impazzata dentro e fuori dell’orto per caso per vedere di infilzarla, e la talpa, in quei momenti, era tutta la terra. Le parlava sottovoce per farle capire che lui aveva una vita alle spalle che non finiva mai e non aveva paura neanche del Padreterno.
Ha cominciato a raccontarle di quella volta da bambino, nel millenovecento undici, che badava due pecore addormentare sotto a un albero e è arrivata in cielo una cosa tonda che faceva un fracasso del diavolo.
Una vecchia ha cominciato a suonare le campane, che era il segnale della fine del mondo, e questa nuvola rasentava i campi con un’ombra ghiaccia che scivolava dentro la valle sopra la gente che stava in ginocchio e a testa bassa.
Dopo si è saputo che a questa palla l’avevano chiamata “il dirigibile” e bisognava stare lontano coi fiammiferi, altrimenti faceva una fiammata come se fossero ali di farfalla sul fuoco.



La farfàla

Cuntént própri cuntént
a sò stè una masa ad vólti tla vóita
mó piò di tótt quant ch'i m'a liberè
in Germania
ch'a m sò mèss a guardè una farfàla
sénza la vòia ad magnèla.




Santarcangelo di Romagna - terra di poeti
Inserito da Maurizio Balestra
il 17/11/2010 - 12:57

Visitato : 741 volte
Visita questo sito http://www.toninoguerra.org/
Walter Galli  



Walter Galli (Cesena 1921-1985)



Le poesie

Walter Galli legge alcune poesie

La vocazione satirica di Walter Galli

Ilario Sirri legge: Un tern' e' lot di Walter Galli


Clicca per guardare il video



fat dè un bèl padlon ad pasta verda;
par sgónd: fiurantèni e figadett;
no' scurdèt di cuntùran e de' be';
e' dolz, la fróta, e' zlè, a m'aracmand;
pr'i grissini... lassa stè, a j apéns me.

E' distèin

E se invezi ad metm' a s-ciudè cla cassa
int e' sulèr
a fós andè a spass, che dopmezdé?

A saró un imbezel
mo quél ch'a n'ares a capì
quél ch'a n'pos ingulè
l'è e' misteri ad che ciudlaz invalnè
ch'u m'faseva la posta da chi sa quant
cme s'u l'avés savù, cme se fós stè sicur
che me un dé o cl'ètar,
a m'sare més a s-ciudè cla cassa
int e' sulèr.

 

Tót j an par San Zvan u i pagheva un bilin

Tót j an par San Zvan u i pagheva un bilin;
e’ dé dop u j e’ purteva via
u j e’ rumpeva in mél péz.
Pr’insgnìi a stè a e’ mond.
“Cun e’ mi fiól, a ca’ mia,
me a sò’ cme e’ Signor
ch’e’ dà e e’ tó, e’ guasta e e’ cónda,
u t’fa rid’ e u t’fa pianz’
sgond cum’ ch’la i zira”.

U n’era un s-cen

L’era un sacramènt cun dó spali
e la fórza d’un bò.
I l’cmandeva pr’i lavur pió schifus
quij che t’a n’tróv un chèn ch’u t’i vója fè.
Da un scur a cl’ètar t’a l’avdivta in zir
a chaichè int una broza, s-ciampè dla legna,
svuité un lucómad a mol int la merda.
Cal seri ch’l’era in ciarina
-e u i capiteva spess-
l’era mei zirei ala lèrga:
cun dó manèdi e’ sgumbreva l’ustaria
e zó biastemi ch’a l’‘zandeva l’èria.
A l’ò vest me, cun st’j óc, par scmessa,
ingulès un sorgh viv e pó bei dria.
Quél u n’era un s-cen…

E’ finet a Émula quant ch’i j amazet
e’ fiol sóta una màchina, própi davènti ca’:
u s’santiva i róg par tót’ la Valdóca.

E fóra e’ bóffa

Un gaton, un bèl animèli, sora e’ sufà
tirat só a sóppinglesa e pól aléss
“L’è sparì! duv èl andè?”, póra Cuntessa,
l’è da du dé ch’l’a l’zerca, ch’la dmanda in zir,
e nissun i l’à vest, e fóra e’ bóffa.

A vut ch’fós un gapon!
epù, ben còt, l’à fat la su figura…
In ca’ ’d Furmiga, mucì torna l’aróla,
vecc e burdéll j è alé ch’i s’lecca i bafi.

Gigetto

“Stanóta l’è mórt Gigetto: utentòt an!”.

Insdè ’torna un banchett da calzulèr
int un curtilaz, d’instèda,
int un sottschèla, ’d invéran.

Par quel ch’l’à rimigì,
par quel ch’l’à cnusù dla vita,
se e’ muriva int la cóndla utentòt an fa
l’era precis.




Clicca per guardare il video



Cinque domande di Gabriele Zani a Walter Galli


Intervista ad Anna Simoncini (moglie di Walter Galli)

In Scarga quel ch't'vu (in questo sito-- vedi in alto a destra) è possibile scaricare Pazìnzia e distein in Walter Galli di Enrico Galavotti
Inserito da Maurizio Balestra
il 17/11/2010 - 13:55

Visitato : 978 volte
Visita questo sito http://www.youtube.com/watch?v=phZxS16lzPo
InizioPrecedente [ 1 2 3 4 5 6 7 ] SeguenteFine

Box Contatti
• Web-Mail
Menu sito
  • home
  • associazione
  • Te ad chi sit e' fiol?
  • novità
  • eventi
  • Scarga quel ch't'vù
  • Poeti di Romagna
  • amigh
  • gallerie
  • La lòzla
  • ....
Prossimi eventi
Nessun evento futuro annotato
Scor nenca te
Titolo : santema
Replica # 1 - Par nun l'è Rabazir... e credo, sta per "rigatti...
28/05/2013 - 14:54
Titolo : santema
14/01/2013 - 21:21
Titolo : Gì pù la vosta...
Replica # 3 - grazie per la risposta, in effetti la definizion...
3/03/2012 - 10:40
Mini Tchat
Loading...
Entra in Chat
Info Sito
Utenti online: 1
Visite al sito: 26478
Visite odierne: 33
Record online: 59
(il 9/01/2023 - 12:06)
Up New-CMS 1.16 Valid CSS Valid html 4.01 GNU General Public License Up